سهشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۸ – ۰۶:۳۴
هنر ضدتحریمها-4| فرش قرمز خودتحریمیها برای طراحان تحریمها
طراحان تحریم ها در اجرای آن معتقدند که فشارهای حداکثری تحریم ها آنها را به پاسخ دلخواه شان نزدیک می کند و این موضوع نه به معنای اثربخشی کامل تدبیرهای تحریمی آنها است بلکه آنها به ترکیب تحریم ها با خودتحریمی های داخلی امید دارند.
خبرگزاری فارس؛ «هنر ضد تحریم ها؛ پاسخی از درون میدان» عنوان سلسله یادداشت هایی به قلم دکتر محمدرضا ناری ابیانه است که در این خبرگزاری منتشر می شود. این سلسله یادداشت ها در پاسخ به کتاب «هنر تحریمها؛ نگاهی از درون میدان» اثر ریچارد نفیو، مسئول تیم طراحی تحریم های علیه ایران در دولت اوباماست. در ادامه قسمت چهارم این سلسله یادداشت ها آمده است:
بزرگترین خاستگاه اثربخشی تحریم ها، ضعف، تهدیدها، آسیب ها، کمبودها و خلاءهای درونی نظام است که جهت گیری طراحی ها و اثربخشی های تحریم ها را برای تحریم کنندگان تضمین می کند.
برخی از سیاستمداران معتقدند که ایران در چهل سال گذشته در دور زدن تحریم ها کارکشته شده است اما باید به این نکته هم اشاره می شد که در چهل سال گذشته پیرامون گسترش خودتحریمی های ریز و درشت نیز استاد شده ایم! واردات بی رویه، مصرف زدگی و زندگی تجمل گرایانه و اشرافی، 100 میلیارد دلار واردات کالا، گسترش تولید واردات محور (نیازمند به مواد خام وارداتی)، حدود 20 میلیارد دلار قاچاق کالا، تنظیم قیمت بازار کالاهای اساسی از طریق واردات و … برخی از آثار و عواقب وابستگی به بیگانگان است که در اثر کم کاری ها و ناتوانی های قوای سه گانه در حفظ استقلال ملی از طریق خودکفایی ایجاد شده است.
موارد یادشده لایه بیرونی وابستگی به بیگانگان است که ناشی از روش های تولید نیازهای اجتماعی معطوف به سبک زندگی وارداتی، روش های هنجارسازی متمایل به کالاهای وارداتی، تبلیغات رفتارساز وارداتی در راستای تامین سعادت و خوشبختی در زندگی مدرن به سبک غربی است. وابستگی در سطح کالاهای اساسی مورد نیاز زندگی مردم ناشی از وابستگی در سطح فن آوری و در نهایت به دلیل وابستگی در سطح دانش مورد نیاز جامعه است. حدود 99 درصد دانشی که در مقاطع گوناگون تحصیلی در دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی تدریس می شود وارداتی است. تقریبا همه فن آوری های مورد نیاز برای تولید داخلی (علاوه بر مواد اولیه) وارداتی است. بنابر این وابستگی وسیع در سطح کالاهای ضروری در زندگی مردم کاملا طبیعی و قابل پیش بینی است.
این همه وابستگی که طی چهار دهه گذشته که با فروش نفت و گاز خام برای کشور ایجاد شده است کار کیست؟ فرش قرمز برای بیگانگان نه با حضور خودشان که با حضور دانش، فن آوری و کالاهای تولیدی آنها توسط کدام جناح ها و جریانات سیاسی پهن شده است؟ البته به حسن نیت و دلسوزی مسئولین کشور در چهل سال گذشته تردیدی نیست. اما آیا صرف حسن نیت و دلسوزی برای مبارزه با تحریم ها و استقلال طلبی کشور کافی است؟
جای تعجب و تامل بسیار دارد که کسان یا جناح ها و جریانات سیاسی سکاندار قوای سه گانه، که وضع موجود وابستگی کشور به بیگانگان محصول همه دانایی و توانایی آنها بوده است این روزها برای برون رفت از مشکلات ناشی از تحریم نسخه شفابخش ارائه می دهند و معتقدند که در صورت تداوم حضورشان در قوای سه گانه برای کشور برنامه نجات بخش دارند. اما افسوس و صدافسوس که این دوستان اگر می دانستند و می توانستند هم اکنون کشور در رویارویی با تحریم ها دچار گرفتاری های فعلی نمی شد!
بدون تردید بزرگترین خودتحریمی در کشور، جهل و ناآگاهی (نه به معنای اخلاقی آن و به معنی تدابیر مدیریتی، کارشناسی و اجرایی) قوای سه گانه در انجام ماموریت های ذاتی خود است. بیراه نیست که در کتاب شریف اصول کافی روایات متعددی پیرامون نکوهش جهل و جنود آنها آمده است. بدون دلیل نیست که طراحان تحریم ها در اجرای آن معتقدند که فشارهای حداکثری تحریم ها آنها را به پاسخ دلخواه شان نزدیک می کند. این موضوع نه به معنای اثربخشی کامل تدبیرهای تحریمی آنها است بلکه آنها به ترکیب تحریم ها با خودتحریمی های داخلی امید دارند. شاید تحریم های دشمنان را بتوان دور زد اما با خودتحریمی های داخلی چه می توان کرد؟ آیا خودتحریمی ها قابل دور زدن هستند؟ خودتحریمی ها خود عامل دور خوردن اند! موضوع هنر ضدتحریم ها در این نوشتار قصد دارد با واکاوی هر چه بیشتر خودتحریمی ها به دیدگاه کاملی برای مقابله اثربخش با تحریم ها دست یابد. بررسی روند رو به رشد خودتحریمی ها طی چهار دهه گذشته، بدون پرسشگری از تقسیم کار ملی اداره امور کشور امکان پذیر نیست. امید است که با پاسخگویی مناسب از سوی نهادها و دستگاه های مسئول، گفتمان هنر ضدتحریم ها با هدف رشد خودکفایی و استقلال ملی، گسترش یابد.
*پرسشگری از مجمع تشخیص مصلحت نظام
– جایگاه حذف وابستگی های کشور به بیگانگان (به عنوان ابزار مورد استفاده در تحریم ها توسط بیگانگان) در چشم انداز بیست ساله و سیاست های کلی نظام چیست؟
– سیاست های کلی خودکفایی بهینه کشور (به عنوان بنیه اصلی مقابله با تحریم ها) چیست؟
– آیا برطرف نمودن سطح گسترده خودتحریمی ها به مصلحت کشور است؟
– آیا گسترش وابستگی به بیگانگان در راستای تحقق چشم انداز بیست ساله و سیاست های کلی نظام است؟
*پرسشگری از دولت
– برنامه های اجرایی دولت برای بر طرف نمودن خودتحریمی ها در سطوح گوناگون چیست؟
– گزارش عملکرد شش برنامه پنج ساله مصوب توسعه کشور در خودکفایی و استقلال همه جانبه چیست؟
– دولت با وجود خودتحریمی های روشی و اجرایی، چگونه می تواند در برابر تحریم های ظالمانه بایستد؟
– آیا 100 میلیارد دلار واردات کالا و گسترش تولید واردات محور (نیازمند به مواد خام وارداتی) در راستای تحقق برنامه های پنج ساله توسعه اول تا ششم و سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی است؟
*پرسشگری از مجلس شورای اسلامی
– آیا تورم قانون و قانونگذاری ناکارآمد از مصادیق بارز خودتحریمی نیست؟
– گزارش عملکرد تقنینی مجلس شورای اسلامی پیرامون مبارزه با خودتحریمی ها چیست؟
– نحوه نظارت مجلس شورای اسلامی بر حسن اجرای قوانین و جلوگیری از بروز خودتحریمی ها چیست؟
– آیا واردات بی رویه کالا، گسترش تولید واردات محور، قاچاق کالا، تنظیم قیمت بازار کالاهای اساسی از طریق واردات بر اساس قوانین مصوب مجلس شورای اسلامی انجام شده و می شود؟
*پرسشگری از قوه قضاییه
– گزارش نظارتی سازمان بازرسی کل کشور از نحوه عملکرد خودتحریمی ها در مبارزه با تحریم های ظالمانه دشمنان چیست؟
– سازمان بازرسی کل کشور چگونه بر حفظ استقلال و خودکفایی کشور در اجرای قوانین نظارت می کند؟
– به نظر سازمان بازرسی کل کشور، قوانین موجود توانایی مقابله با تحریم های ظالمانه دشمنان را دارد؟
– گزارش نظارتی سازمان بازرسی کل کشور پیرامون امور مربوط به گسترش وابستگی کشور به بیگانگان چیست؟
انتهای پیام/
اخبار مرتبط
پر بازدید ها
پر بحث ترین ها
بیشترین اشتراک
بازار